Dokter op zee

DEEL 1 van Dokter op zee

Op weg naar 'de West' 19 augustus 2010

Hr. Ms. Zuiderkruis verlaat de haven van Den Helder. Het is zover! De reis waarvoor we het afgelopen jaar hebben opgewerkt, is begonnen. Het bevoorradingsschip heeft koers gezet naar 'de West'. Op 19 augustus vertrokken we vanuit de Marinehaven Den Helder, uitgezwaaid door veel familie en vrienden, de 'afduwers'. Een bijzondere reis in het verschiet, maar het afscheid wordt er niet makkelijker door. Her en der is een traan waarneembaar en slaat men een arm om een collega.

Nadat de valreep is weggehesen, worden de trossen losgegooid. Vlak voor vertrek namen de afduwers nog een kijkje aan boord; nu wordt het schip nog slechts bevolkt door de bemanningsleden. Met deze bemanning gaan we de reis maken.

Ondertussen zijn we 3 dagen op weg. We varen richting zuidwest naar de Azoren bij Portugal. Iedereen is langzamerhand weer ingeslingerd, weer gewend aan de dagelijkse gang der dingen aan boord. Op medisch vlak ook trouwens. Want ook de bemanning heeft op zijn tijd last van zeeziekte. Vooral aan het begin van een vaartocht zijn de klachten vaak het hevigst. Maar écht écht zeeziek is gelukkig niemand. Dat heb ik op andere (zeil)schepen wel anders meegemaakt. Eerst nog wat bleke gezichten, maar die zijn ondertussen wel verdwenen.

Zeeziekte wordt veroorzaakt door een verschil tussen de bewegingen die het evenwichtsorgaan waarneemt en de bewegingen die door de ogen worden gezien. Het helpt vaak om naar buiten te gaan en naar de horizon te kijken. Daardoor zijn de bewegingen van het schip niet alleen voelbaar, maar ook zichtbaar ten opzichte van de horizon.
Tot aan de horizon zien we overigens niets dan water, erboven een blauwgrijze lucht. Het uitzicht voorop gelijk aan het uitzicht achteruit. Eén van de grootste schepen van de Koninklijke Marine is verworden tot een klein stipje in de Atlantische Oceaan.