De trots van Spanje

Principe de Asturias meert af in Amsterdam

De trots van Espagna

Ondanks de kou, ondanks de regen, en ondanks de grijze wolken die over de Amsterdamse Amerika-haven trekken, ligt er in het water iets te glimmen van trots: de Principe de Asturias. Als leider van een grote NAVO-oefening is dit bijna tweehonderd meter lange vliegkampschip van de Spaanse marine een paar dagen in Nederland – een kans die de SUBS-redactie niet voorbij laat gaan! Eenmaal aan boord mogen we twee Seaking-helikopterpiloten interviewen: Nicolas de Montis de Luget (31) en Miguel Angel Martinez Ibañez (29), die net aan hun vrije weekend zijn begonnen. Pratend over ‘hun’ Principe de Asturias, glimmen ook zij van trots.

Vanuit de helikopterbasis in Zuid-Spanje worden Miguel en Nicolas steeds op andere schepen gedetacheerd. Op dit moment is dat dus de Principe de Asturias, die samen met vijf andere Spaanse schepen deelneemt aan de oefening. Alleen de Asturias ligt op dit moment in Amsterdam, de rest van de vloot is in Den Helder afgemeerd. “Als onderdeel van de NRF, de NATO Response Force, heeft Spanje momenteel voor een halfjaar de leiding over de maritieme oefeningen. We testen met allerlei verschillende oefeningen de inzetbaarheid van het Spaanse vlootverband”, vertelt Nicolas over de missie.

Mensen redden en vijanden spotten

De twee hebben aan boord een breed takenpakket, vertelt Miguel. “Search and Rescue, bijvoorbeeld: mensen opsporen en in veiligheid brengen. Of Early Warning: voor het vlootverband uit vliegen om met de radar te kijken of er vijandelijke eenheden in de buurt zijn, zodat we onze schepen op tijd kunnen waarschuwen.” Andere taken zijn Disembarking (“Dat wil zeggen: mensen, meestal mariniers, van en naar land transporteren”) en Cargo (“Net zoiets, maar dan met spullen in plaats van mensen”).

Skispringschans

Nicolas werkt niet alleen als copiloot, maar is ook verantwoordelijk voor een squadron aan de wal in Spanje. Miguel blijft tussen het varen en vliegen door bij zijn eigen squadron. De ene keer in de lucht, de andere keer aan land, dan weer aan boord, telkens op een ander schip... “Ja, je moet best flexibel zijn”, zegt Miguel. “Ook al omdat de ene helikopter net weer even anders reageert dan de andere. De schepen idem dito: de systemen waar je mee te maken krijgt, zijn nooit precies hetzelfde, en ook de manier waarop je moet landen en opstijgen verschilt per schip.” Om dat te onderstrepen wijst hij naar de neus van de Principe: een soort skispringschans van een metertje of 45, die de vliegtuigen onder een hoek van twaalf graden ‘het luchtruim in schiet’.

Volgende missie: de stad in!

Wat dit schip verder zo bijzonder maakt? Het heeft acht dekken en plaats voor twaalf vliegtuigen (AV-8B Harrier II) en twaalf helikopters (meestal Seakings) kunnen opstijgen. Het kostte vijf dagen om vanuit Zuid-Spanje naar de Amerika-haven te komen, op economical speed: twintig knopen, de spaarstand. “En dat is ook de beste snelheid om onderweg alle geplande oefeningen te doen.” Maar de eerstvolgende exercitie die Nicolas en Miguel gepland hebben staan, is het verkennen van de Amsterdamse binnenstad. En met de tips die wij ze meegeven, kon dat wel eens een zeer geslaagde missie worden...

Meer weten over de Principe de Asturias? Kijk op www.naval-technology.com/projects/asturias/ of http://en.wikipedia.org/wiki/Spanish_aircraft_carrier_Principe_de_Asturias.

Juli 2006