Bakkie doen bij (7)

Een Bakkie doen bij...KPL BDTAA

Nicole van Scharenburg (21), tandartsassistente

Op je negentiende korporaal worden, meevaren naar de meest paradijselijke oorden op aarde, het werk doen waar je eerder al voor gekozen had, steeds nieuwe mensen leren kennen, de mogelijkheid hebben om af en toe ook eens met andere dienstvakken mee te lopen, regelmatig kunnen sporten in werktijd… Nicole van Scharenburg (21) heeft als tandartsassistente bij de marine een enorm afwisselende baan!

Toen Nicole na haar VMBO koos voor de verkorte MBO4-opleiding tot tandartsassistente – ze mocht ‘m in twee jaar doen – had ze geen idéé dat ze haar vak ooit nog eens zou gaan uitoefenen op een marinekazerne of aan boord van een marineschip. Ze liep haar stages gewoon in de burgermaatschappij en ook na het behalen van haar diploma zocht ze daar een baan. “Dat lukte op zich wel meteen en het was ook best leuk, maar het nieuwe was er al snel af. Elke dag met dezelfde tandarts in dezelfde praktijk, de ene patiënt na de andere, altijd haast... Ik dacht regelmatig: is dit het nou? Ik was pas achttien en snakte naar wat meer avontuur en afwisseling.”

Horizontaal ingestroomd

Op de een of andere manier liet Nicole zoiets vallen bij een lerares van haar vroegere opleiding. Die bracht haar op een idee waar ze zelf nooit op was gekomen: “Haar zoon stond op het punt om bij de marine te gaan, en zij raadde mij aan om daar ook eens te informeren. En inderdaad, ze bleken wel tandartsassistentes nodig te hebben, op kazernes door heel Nederland, maar ook op varende schepen en in het buitenland. Dat leek me wel wat! Ik besloot me aan te melden en kwam gelukkig door de keuring heen. Voordat ik als militair aan de slag kon, kreeg ik nog wel twee interne opleidingen. Eerst de EMMV, de Eerste Maritiem Militaire Vorming, waar ik in elf weken tijd van alles en nog wat leerde over het marinebedrijf en het militaire leven. Daarna kon ik – vanwege mijn MBO4-achtergrond – direct ‘horizontaal instromen’ naar de korporaalsopleiding van zeven weken.” Binnen de marine hoefde Nicole verder geen vakopleiding meer te doen: ze wás per slot van rekening al gediplomeerd tandartsassistente. Na de EMMV en de korporaalsopleiding kon ze dus meteen beginnen in haar eigen vak, voor het eerst niet bij een ‘gewone’ tandartspraktijk.

En, is er veel verschil? “Ja, het is echt totaal anders”, antwoordt Nicole, die momenteel geplaatst is op de marinierskazerne in Doorn. “In drie jaar tijd heb ik met tig verschillende tandartsen en assistentes gewerkt en ondertussen heel erg veel van de wereld gezien. Ik heb sowieso bijna anderhalf jaar in de West gezeten, op Aruba, en van daaruit zijn we ook naar Bonaire en Curaçao geweest, en naar Costa Rica en Colombia. Tijdens een andere reis deden we Dubai, Abu Dhabi en Fujairah aan – allemaal rijke Arabische oliestaatjes – maar ook Djibouti, een arm Afrikaans land, en de Seychellen, een eilandengroep in de Indische Oceaan, echt de mooiste plek op aarde, als je het mij vraagt. Dat je daar op je twintigste zomaar heen mag, voor je wérk nota bene, dat kunnen er maar weinig zeggen!”

Extra afwisseling

Nicole maakt haar baan extra afwisselend door mee te lopen met andere dienstvakken. “Wanneer je bijvoorbeeld een aantal maanden lang met een vaste bemanning aan boord van een schip zit, is iedereen op een gegeven moment wel een keer bij de tandarts geweest. Als ik daardoor een tijdje wat minder te doen heb, ga ik meelopen met een ander dienstvak, om te ervaren hoe dat is en om mezelf nuttig te maken. Dan werk ik bijvoorbeeld twee weken mee in het kombuis, of een weekje in de machinekamer. Vind ik hartstikke leuk!”

Zorgvuldig en hygiënisch

Maar haar dagelijkse werk als tandartsassistente, hoe is dat bij de marine? “Toch ook wel heel anders dan in de burgermaatschappij”, zegt Nicole. “De tandartsen hier doen veel meer zelf. Tandsteen verwijderen, medicijnen meegeven, dat mogen wij allemaal niet, terwijl tandartsen in de burgermaatschappij juist zoveel mogelijk aan hun assistentes overlaten. Bij controles en behandelingen sta ik natuurlijk wel aan de stoel, maar nooit zonder de tandarts.” Een ander verschil met de burgermaatschappij is dat alles daar veel sneller moet, vindt Nicole. “Ik vond het soms bijna lopende-bandwerk. Bij de marine wordt meer tijd uitgetrokken voor de mensen, en alles gaat heel zorgvuldig en super-hygiënisch.”

Medisch beroepsgeheim

Een belangrijke taak van de tandartsassistente is dan ook het schoonhouden van de ruimtes en het steriliseren van de instrumenten. “Dat doe ik meestal tegen het eind van de dag”, vertelt Nicole. “Verder zit je als assistente regelmatig achter de balie, om mensen te woord te staan die langskomen, om afspraken in te plannen en om de telefoon op te nemen. Ook de hele administratie van de praktijk doen wij zelf. Vanwege het medisch beroepsgeheim blijft dat allemaal binnenskamers.”

Eerst douchen en tandenpoetsen!

En de patiënten? Nicole lacht. “Die zijn ook anders, ja! Hier in Doorn krijg ik natuurlijk vooral mariniers in de stoel, soms rechtstreeks vanuit de sportschool, zwetend en stinkend. Dan kan ik heel streng zijn, hoor! Ik stuur ze gerust weg, om zich eerst fatsoenlijk te douchen en hun tanden te poetsen.” Nicole lacht. “En als je dacht dat die bikkels wel even zonder verdoving een gaatje laten vullen… Niet dus!” Eén ding mist Nicole wel in de praktijk, vergeleken met vóór de marine: “Ik vond het altijd zo leuk om met kinderen te werken. Alleen op Aruba had ik dat wel, want degenen die daar bijvoorbeeld voor een jaar geplaatst zijn, komen met het hele gezin. Maar verder is het natuurlijk allemaal 18+. Maar ach, dat went ook snel genoeg. En ik hoef maar even terug te denken aan alle mooie plekjes op de wereld die ik al heb gezien en ongetwijfeld nog ga zien – ik wil bijvoorbeeld heel graag een keer mee naar Engeland en een keer naar Noorwegen – en aan alle leuke dingen die ik bij de marine mag doen… Nee, dan heb ik voorlopig echt geen heimwee naar de burgermaatschappij!”

Oktober 2008