Bregjes blog (6)

Havenbezoek Curaçao, Party

Na het ceremoniële deel en het afmeren ben ik me snel gaan omkleden en de papieren voor de douane gaan pakken. We hadden nl. behoorlijk wat goederen bij ons die in Curaçao gelost moesten worden. Niet alleen voor de marine (oa. 7 landrovers, 4 pallets met noodrantsoenen, 12 pallets met droge store oftewel lang houdbare boodschappen, wapens en munitie), ook voor allerlei goede doelen hadden we spullen bij ons (oa. 2 gepantserde auto’s van de KLPD, 2 containers met oud schoolmeubilair en zo’n 25 pallets met schoolboeken, schooltassen, knutselmateriaal, knuffels en afgeschreven computers).

De kraan met hijsjuk voor de auto’s stond keurig om 10.00u klaar, de douane had schijnbaar minder haast. Gelukkig hadden we hulp van mensen van de afdeling lucht- en zeevracht van de marine (en waren zij van Antilliaanse afkomst), maar we mochten toch pas om 11.30u beginnen met lossen. Het gevaar is dan dat iedereen om 12.00u weer wegrent voor de pauze (van een uur of 2), dus we hebben de kraanmachinist, de heftruckchauffeur en de knechtjes op de wal maar aan boord laten eten (wisten we zeker dat het werk zsm doorging J).

Het had al maanden niet geregend, maar net als 10 jaar geleden
hoosde het flink nadat we waren afgemeerd. En dan niet van die kleine miezerige druppeltjes als in Nederland. Nee, van die flinke druppels waar je binnen 10 tellen kletsnat van bent. Echte tropische buien, maar steeds slechts enkele minuten lang. Daarna brak de zon weer brandend door, waardoor het behoorlijk warm en klef werd. Ik was duidelijk nog niet geacclimatiseerd.

Het lossen duurde de hele middag (tot een uur of 5). Niet zozeer vanwege het tempo, want er werd door alle partijen hard gewerkt, maar meer door de hoeveelheid. Ondertussen werd op het helidek de buitentent voor de party opgezet. Dit is een flinke tent van zo’n 15 bij 20 meter (eigenlijk meer een luifel). Ook de verdere aankleding (feestverlichting, planten, statafels, viskar, molen etc.) alsmede de tap moesten klaar worden gezet. Om 19.00u stonden de eerste gasten voor de deur. Door CZMCARIB waren er zo’n 350 uitgenodigd, maar vanwege de vakantie waren er zo’n 225 op de uitnodiging ingegaan.

Wie er dan zoal kwamen? Diverse mensen van de regering van de Nederlandse Antillen (waaronder de Minister-president, mevrouw de Jonge en ministers), de gouverneur, diverse ambassadeurs en honorair consuls die op het eiland een post hebben, directeuren van grote bedrijven en hotels op het eiland, hoge ambtenaren van politie, justitie en douane en natuurlijk veel marinemensen die op het eiland zijn gestationeerd (veelal officieren). Dat laatste was natuurlijk erg gezellig, want er zijn altijd wel een boel bekenden bij.

We hadden ons weer netjes in het wit gestoken (na een frisse douche uiteraard), nu rok met jasje en van die prachtig witte maar o zo rot lopende pumps (althans die van mij, maar die kwamen dan ook net nieuw uit doos). Comfort nul en na er een paar uurtjes op gestaan te hebben voelde ze steeds meer als martelwerktuigjes aan. Gelukkig hoef ik ze alleen bij party’s aan en dat is pas in Aruba weer.

De party was op logistiek gebied een succes. De koks hadden zich uitgeleefd op de hapjes (niet alleen vette snacks en laffe ovenhapjes van bladerdeeg, maar zalmrolletjes met mousse, gevulde cherrytomaatjes, zalm en paling op toast met mooie garnering, hapjes met roomkaas en roggebrood etc.).

De avond kreeg alleen een verdrietig einde toen bekend werd gemaakt dat het dochtertje van een van de marinemensen die op het eiland werkt die avond totaal onverwacht was overleden. Dan merk je dat het toch wel een kleine gemeenschap is waarbij iedereen iedereen kent en met elkaars wel en wee meeleeft. Zondag zou er een afscheidsdienst worden gehouden waar ik ook heen ben geweest (hij is namelijk een jaargenoot van me met wie ik 16 jaar geleden in dienst ben getreden, 5 jaar bij in de klas heb gezeten en samen een afstudeerproject heb gedaan. Ik had hem al jaren niet gezien, maar wel (sinds de geboorte van de kinderen) via hun weblog op internet had gevolgd).

Na het einde van de party moest er eerst worden opgeruimd en hebben we daarna met de Logistieke Dienst nog wat gedronken. Erg laat heb ik het niet gemaakt, maar dat kwam voornamelijk omdat mijn voeten het echt niet langer volhielden.