Ook donderdag 2 juli regende het nog steeds vrolijk door en heb ik mijn moederdagcadeau (vouwstoel) nog niet uit gepakt. Wel ben ik sinds woensdag begonnen met sporten. Het was even doorzetten om mijn sportkleren uit de kast te halen, aan te trekken en naar het sporthok te gaan, maar ik had nu eenmaal mij tropenwit wat getailleerder besteld omdat ik dat wel mooi vond staan, maar dan moet ik er ook wel inpassen J. Na 10 km fietsen en 45 verdiepingen op de stepper geklommen te hebben is het begin gemaakt. Onze (vrouwelijke) chef-kok geeft ook allerlei sportlessen zoals spinnen, bodyshake en kickboksen. Daar moet je je voor inschrijven en dat vind ik wel een mooie stok achter de deur. Ik heb me dan ook braaf ingeschreven voor het spinnen (fietsen) en bodyshaken (met met zandgevulde kokers in je hand bewegen op muziek en allerlei buikspieroefeningen).
In de nacht van donderdag 1 op vrijdag 2 juli hadden we alweer de 3e timeshift (van tijdzone zulu naar november voor de kenners onder ons). Weer een uurtje langer slapen.
Het boardingteam heeft deze dagen allerlei schietlessen en oefeningen met de helikopter om straks helemaal voorbereid aan de slag te kunnen. Over de operaties die we straks gaan uitvoeren mag ik om (hopelijk begrijpelijke) operationele redenen niets zeggen. Niet waar we op patrouille gaan en niet wat we dan doen. Daardoor kan het soms lijken alsof het toch een grote cruise is en we alleen maar leuke eilanden aandoen, maar ik kan jullie verzekeren dat dat niet het geval is. We zijn en blijven een oorlogsschip en naast de patrouilles blijven we intern oefeningen draaien om steeds operationeel gereed en inzetbaar te zijn. Voor ietsje meer achtergrondinformatie verwijs ik graag naar de site van werkenbijdemarine.nl. Daar staat onder het menu-item ‘wie zijn we’- ‘wat zijn onze taken’ en stukje over drugsoperaties (met een stoer reclamefilmpje).
Zaterdag 4 juli stond in het teken van de RAS met Hr.Ms. Van Amstel. Hr.Ms. Van Amstel heeft de afgelopen 6 maanden in het Caribisch gebied rondgevaren en wij lossen hen af. Omdat ze onderweg moeten bijtanken en wij toch die kant opgaan is er onderweg een ontmoeting gepland waarbij wij olie aan hen afgeven (ze zouden anders moeten binnenlopen op de Azoren om daar bij te tanken).
RAS staat voor Replenishment At Sea oftewel Bevoorrading op Zee (BOZ). Hr.Ms. Amsterdam is een militaire olietanker, maar wij zeggen liever ‘Fast Combat Support Ship’ (klinkt beter). We kunnen namelijk meer dan alleen maar een varende Shell zijn (al hijsen we de vlaggen natuurlijk wel). We kunnen ook grote hoeveelheden goederen voor andere eenheden meenemen zoals munitie en voeding. Momenteel hebben we ook veel goederen voor goede doelen op Curaçao en Aruba aan boord zoals oude boekenkasten voor een bibliotheek, pallets vol met kinderboeken, schooltassen, knuffels, maar ook gepantserde auto’s van de KLPD. Daarnaast ook nog allerlei goederen voor de mariniers in de West zoals noodrantsoenen voor als ze op oefening gaan, jeeps en munitie.Het was zaterdag eindelijk mooi weer en het is dan heel apart om op die grote oceaan een ander Nederlands schip tegen te komen. Wij onderweg naar ons missiegebied en zij onderweg naar huis. Natuurlijk over en weer zwaaien naar bekenden en foto’s maken.
Ik vind dat altijd een mooi gezicht dat RAS-sen. Er zijn verschillende soorten RAS-sen die wij kunnen uitvoeren: een of twee schepen langszij waarbij op een of twee posities (afgiftepunten) olie of goederen worden overgezet. We kunnen zelfs een derde schip via de achterkant van ons schip van olie voorzien (maar dat doen we eigenlijk nooit). De schepen varen dan op zo’n afstand van 40 meter naast ons en dat is best dichtbij als je bedenkt dat we onder invloed van de golven best kunnen schommelen en bewegen. De matroos die dan stuurt is dan ook zeer ervaren en bedreven in het schip op de juiste koers houden. Op YouTube zijn vast filmpjes te vinden (zoeken Koninklijke Marine of Amsterdam of BOZ gok ik).Vandaag ook voor het eerst bruinvissen (dolfijnachtige) gezien. Eerst waren er een aantal verder van het schip, maar later waren er een paar die dichter bij het schip steeds over de golven die we maakten sprongen. Zag er mooi uit. Helaas had ik mijn fototoestel niet bij me en ik was bang dat als ik eenmaal terug was met fototoestel die beestjes alweer verdwenen zouden zijn. Ze zwemmen altijd maar even mee en blijven op de plek waar vis zit. Misschien dat ik ze deze reis nog eens kan vereeuwigen. We kwamen ’s middags ook nog bultruggen tegen, maar die heb ik zelf niet gezien want toen zat ik helaas bij een commandobriefing L.
De koks aan boord kunnen prima koken en daarom alleen is het sporten een must. Vandaag stond in het teken van Griekenland en de hofmeesters (matrozen die onder andere onze tafels dekken en eten serveren) hadden de longroom aangekleed met een Griekse vlag, een lange tafel gemaakt en die mooi aangekleed. Normaal eten we in shifts, maar nu (op de officier van de wacht op de brug na) gezamenlijk. Erg lekker en erg gezellig.Dachten we nu het goede weer in gevaren te zijn, zondagochtend kwam er een behoorlijke tropische regenbui over. Zo eentje met van de hele grote dikke druppels waar je binnen een paar tellen kletsnat van bent. Maar…. om 13.15u klaarde het op en vanaf toen hadden/hebben we mooi weer. Ik heb ’s middags (voor het eerst) even heerlijk in de zon gelegen.
De dagen dat we op zee zijn hebben we afgesproken als gewone werkdagen te beschouwen zodat als we in een haven liggen allemaal (op de mensen die de wacht hebben na) vrij kunnen zijn. We liggen nl. niet altijd in het weekend in een haven, maar ook wel eens doordeweeks. Omdat de verhouding dan niet helemaal eerlijk zou zijn hebben we de zondagmiddag op zee wel vrij. Dat is eerlijk gezegd ook wel lekker. Natuurlijk hebben de mensen die de wacht op de brug, in de radiocentrale en de technische centrale dan wel een beetje pech (maar mogen ’s ochtends uitslapen), de rest van het schip doet lekker waar hij/zij zin in heeft. En deze eerste zondag stond zo’n beetje massaal in het teken van zonnen. Graadje of 23 en flink briesje over dek: prima toeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten