Was het in Nederland een prachtig zonnige zondag, vanaf dat we buiten de 12-mijlszone (territoriale wateren) voeren zaten we vanaf de hoogte van Calantsoog (Noord-Holland) in een behoorlijk potdichte mist. Dit zou duren tot Island of White ten zuiden van Engeland. Daar was het maandagochtend mooi rustig weer met een zonnetje en een briesje en mooi blauw-groen water (in plaats van de groen-bruine Noordzee).
Maandag 29 juni stond geheel in het teken van de voorbereiding voor de DISTEX-oefening van dinsdag. Wat is dat DISTEX? Een ‘disaster exercise’ oftewel een humanitaire oefening voor als we worden ingezet voor serieuze ‘humanitarian disaster relief operations’. We bieden dan 1e hulp/humanitaire hulp tot de komst van NGO’s (Non Gouvermental Organisations zoals Artsen zonder Grenzen en het Rode Kruis), dan wel totdat de lokale bevolking zelf weer aan opbouw toekomt.Deze ‘humanitarian disaster relief operations’ (bijvoorbeeld hulp na een orkaan) is een van de taken waarvoor wij in het Caribisch gebied zijn. Wij zullen komende reis daarnaast worden ingezet voor Counter Drugs Operaties en kustwachttaken (oa. grensbewaking, toezicht op milieu en visserij en het bieden van hulp aan schepen die in de nood zijn).
De primaire taak bij de DISTEX-oefening is het redden van mensenlevens en het verminderen van ongemak door het verlenen van 1e lijns zorg aan slachtoffers (opvang, lokaliseren, helpen, voeden). Secundaire taak is het blussen van eventuele branden en het herstellen van infrastructuur (denk aan het uitvoeren van reparaties aan elektriciteit, water-voorziening, huizen etc.). ‘Save lifes and lessen the suffering’.
De Engelse marine heeft in Plymouth een prachtig oefendorp en zet daarbij zo’n 20 ‘slachtoffers’ in. Veelal gepensioneerden die als LOTUS-slachtoffer dit regelmatig doen. Ze zijn van het type onvermoeibaar en blijven uitstekend in hun rol. Zelfs na zo’n 2 uur weten ze feilloos in te spelen op de acties die wij uitvoeren. Dit maakt het soms erg hectisch allemaal, maar het is daarom ook heel goed dat we dit beoefenen. We hebben wel allerlei verslagen en handige lijstjes etc., maar je moet dit toch zelf een keer ondergaan om te merken waar je allemaal tegen aan (kunt) lopen.
We boften dinsdag enorm met het weer en het was al met al een geslaagde dag. Eind van de middag alles weer ingeladen en aan boord gezet en toen echt vertrokken de grote oceaan over. In totaal is de reis van Den Helder naar Curaçao zo’n 4.000 mijl (ongeveer 7800 km). Aangezien het in Plymouth prachtig weer was geweest en we richting het Caribisch gebied zouden varen, verwachtten we allemaal rustig weer, helder zicht, blauwe lucht, zon en een lekker temperatuurtje. Dat viel even vies tegen: we kwamen onderweg diverse lage drukgebieden tegen (storingen) met de daarbij behorende regen, wind, kou etc. We gingen alweer bijna aan onze trui en colletjes denken. Ook schommelde het schip flink en heb ik ’s middags toch maar een pilletje uit mijn enorme voorraad zeeziektetabletten genomen en ben ik ’s middags tijdens de middagrust even gaan liggen (na 3 happen eten).
Middagrust zal ik even uitleggen: We beginnen ’s morgens om 07.30u met werken; tenminste de mensen die geen wachtdiensten lopen, zij lopen 4 uur op en 8 uur af (4 uur de wacht en 8 uur rust). Dit laatste klinkt misschien heel soepel, maar in de tijd dat ze af zijn moeten ze eten, ontspannen en slapen en vaak nog werkzaamheden voor de volgende wacht voorbereiden of lessen EHBO volgen of meedoen aan een schietoefening etc.
Maar goed, een deel van de bemanning werkt dus van 07.30u tot 16.30u en heeft middagpauze van 12.00u tot 14.00u. En die middagpauze noemen ze bij de marine middagrust. Dan lijkt het dat je misschien niet aan 8 uur werken komt, maar veel mensen werken ook nog ’s avonds door. Want we wonen op ons werk en natuurlijk kun je ’s avonds sporten, dvd kijken, computerspelletjes spelen, lezen, een blikje cola drinken (op zee mag geen alcohol worden gedronken) of gezellig samen wat kletsen, maar het is ’s avonds ook heerlijk rustig in het schip en met name de officieren en onderofficieren werken dan na het avondeten nog 1 of 2 uurtjes door.
De primaire taak bij de DISTEX-oefening is het redden van mensenlevens en het verminderen van ongemak door het verlenen van 1e lijns zorg aan slachtoffers (opvang, lokaliseren, helpen, voeden). Secundaire taak is het blussen van eventuele branden en het herstellen van infrastructuur (denk aan het uitvoeren van reparaties aan elektriciteit, water-voorziening, huizen etc.). ‘Save lifes and lessen the suffering’.
De Engelse marine heeft in Plymouth een prachtig oefendorp en zet daarbij zo’n 20 ‘slachtoffers’ in. Veelal gepensioneerden die als LOTUS-slachtoffer dit regelmatig doen. Ze zijn van het type onvermoeibaar en blijven uitstekend in hun rol. Zelfs na zo’n 2 uur weten ze feilloos in te spelen op de acties die wij uitvoeren. Dit maakt het soms erg hectisch allemaal, maar het is daarom ook heel goed dat we dit beoefenen. We hebben wel allerlei verslagen en handige lijstjes etc., maar je moet dit toch zelf een keer ondergaan om te merken waar je allemaal tegen aan (kunt) lopen.
We boften dinsdag enorm met het weer en het was al met al een geslaagde dag. Eind van de middag alles weer ingeladen en aan boord gezet en toen echt vertrokken de grote oceaan over. In totaal is de reis van Den Helder naar Curaçao zo’n 4.000 mijl (ongeveer 7800 km). Aangezien het in Plymouth prachtig weer was geweest en we richting het Caribisch gebied zouden varen, verwachtten we allemaal rustig weer, helder zicht, blauwe lucht, zon en een lekker temperatuurtje. Dat viel even vies tegen: we kwamen onderweg diverse lage drukgebieden tegen (storingen) met de daarbij behorende regen, wind, kou etc. We gingen alweer bijna aan onze trui en colletjes denken. Ook schommelde het schip flink en heb ik ’s middags toch maar een pilletje uit mijn enorme voorraad zeeziektetabletten genomen en ben ik ’s middags tijdens de middagrust even gaan liggen (na 3 happen eten).Middagrust zal ik even uitleggen: We beginnen ’s morgens om 07.30u met werken; tenminste de mensen die geen wachtdiensten lopen, zij lopen 4 uur op en 8 uur af (4 uur de wacht en 8 uur rust). Dit laatste klinkt misschien heel soepel, maar in de tijd dat ze af zijn moeten ze eten, ontspannen en slapen en vaak nog werkzaamheden voor de volgende wacht voorbereiden of lessen EHBO volgen of meedoen aan een schietoefening etc.
Maar goed, een deel van de bemanning werkt dus van 07.30u tot 16.30u en heeft middagpauze van 12.00u tot 14.00u. En die middagpauze noemen ze bij de marine middagrust. Dan lijkt het dat je misschien niet aan 8 uur werken komt, maar veel mensen werken ook nog ’s avonds door. Want we wonen op ons werk en natuurlijk kun je ’s avonds sporten, dvd kijken, computerspelletjes spelen, lezen, een blikje cola drinken (op zee mag geen alcohol worden gedronken) of gezellig samen wat kletsen, maar het is ’s avonds ook heerlijk rustig in het schip en met name de officieren en onderofficieren werken dan na het avondeten nog 1 of 2 uurtjes door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten